نيستاگموس

نيستاگموس چيست؟

نیستاگموس اختلال چشمي است که در آن چشم ها حرکات تکراری و غیرقابل کنترلي  را ایجاد می کنند و اغلب موجب کاهش بینایی و درک عمق می شود و می تواند بر تعادل و هماهنگی تاثیر بگذارد.
این حرکات غیرارادی چشم می تواند از سمتي به سمت ديگر، به سمت بالا ، به سمت پایین یا چرخشی باشد. در نتیجه، هر دو چشم نمی توانند به طور مداوم اشیا را مشاهده کنند. افراد مبتلا به نیستاگموس ،در جبران اين وضعيت، سرشان را در حالت غیرمعمول تكان مي دهند يا نگه مي دارند.
به طور کلی، نیستاگموس بيانگر وجود مشكل چشمي یا مشکل باليني دیگر است. خستگی و استرس موجب بدتر شدن نيستاگموس مي شود. با این حال، در اغلب موارد علت دقیق آن ناشناخته است.
انواع نیستاگموس عبارتند از:
• نوزادي: اغلب در 2 تا 3 ماهگی ايجاد مي شود. چشم ها تمایل به حرکت در حالت افقی دارند و اغلب با مشكلات دیگری مانند آلبینیسم، عدم وجود مادرزادی عنبیه (قسمت رنگی چشم)، عدم تکامل اعصاب بینایی و آب مرواريد مادرزادی، همراه است.
• مهره های اسپاسم: معمولا بین 6 ماه تا 3 سالگی اتفاق می افتد و بین 2 تا 8 سالگی بهبود مي يابد. کودکان مبتلا به این نوع نیستاگموس اغلب سر خود را تكان داده و كج می کنند. چشم آنها ممکن است در هر جهتي حرکت کند. این نوع نیستاگموس معمولا نیازی به درمان ندارد.
• اكتسابي:  بعدها در دوران کودکی یا بزرگسالی پیشرفت میکند. اغلب علتش ناشناخته است، اما ممکن است به دليل اختلال سیستم اعصاب مرکزی و اختلالات متابولیکی یا اعتياد به الكل يا مواد مخدر باشد.

چه چیزی باعث نیستاگموس می شود؟
نیستاگموس اغلب به علت مشکلات عصبی که در هنگام تولد وجود دارند یا بعدا در دوران کودکی بوجود مي آيند، ایجاد می شود. نیستاگموس اكتسابي، که بعدها در طول زندگی اتفاق می افتد، می تواند علامت مشكل یا بیماری دیگری مانند سکته مغزی، مالتیپل اسکلروسيس یا تروما باشد.

علل دیگر نیستاگموس عبارتند از:
• نقص تكامل كنترل حرکت طبیعی چشم در ابتداي زندگی
• آلبینیسم
• عيوب انکساری بسیار زياد مانند نزدیک بینی (ميوپيا) یا آستیگماتیسم
• آب مروارید مادرزادی
• التهاب گوش داخلی
• داروهایی مانند داروهای ضد صرع
• بیماری های سیستم اعصاب مرکزی

نیستاگموس چگونه تشخیص داده می شود؟
نیستاگموس با يك معاينه كامل چشم قابل تشخيص است. تست نیستاگموس، با تاکید ویژه بر چگونگی حرکت چشم، ممکن است شامل موارد زیر باشد:
• تاریخچه بیمار: برای تعیین هر گونه علائمی که بیمار در حال تجربه است و وجود هرگونه مشکلات بهداشت عمومی، داروهاي مصرفي یا عوامل محیطی که ممکن است در معرض علائم باشند.
• اندازه گیری دقت بینایی: برای ارزیابی اینکه تا چه حد بربینایی اثر گذاشته است.
• انکسار برای تعیین قدرت لنز مناسب جهت اصلاح هر گونه عيوب انکساری (نزدیک بینی، دوربینی یا آستیگماتیسم)
• آزمایش چگونگی تمرکز، حرکت و همکاری چشمها با یکدیگر. براي كسب یک تصویر واضح و یکنواخت از آنچه که مشاهده می شود، چشم ها باید در تغيير تمرکز، حرکت و کار هماهنگ باشند. این تست به دنبال مشکلاتی است که بر روی کنترل حرکات چشم تأثیر می گذارد یا اینکه استفاده از هر دو چشم را باهم دشوار مي سازد. .
از آنجا که نيستاگموس اغلب نتیجه سایر مشکلات باليني است، ممکن است چشم پزشک شما را جهت آزمایش بیشتر، به متخصص سایر رشته های پزشکی ارجاع دهد.
با استفاده از اطلاعات به دست آمده از آزمایش،چشم پزشک می تواند تعیین کند که آیا شما نيستاگموس دارید و به شما در مورد گزینه های درمان توصیه کند.

نيستاگموس چگونه درمان می شود؟

اگرچه عینک و لنزهای تماسی نیستاگموس را اصلاح نمی کنند،  اما گاهی اوقات باعث بهبود بينايي مي شوند.  همچنین استفاده از کتاب هايي با چاپ بزرگ، وسايل بزرگنمایی و افزایش روشنایی می تواند مفید باشد.
برخی از انواع نیستاگموس در دوران کودکی بهبود می یابند. عمل جراحی برای تغییر موقعیت عضلات حركت دهنده چشم به ندرت انجام می شود.  اگرچه این جراحی نیستاگموس را درمان نمی کند، اما مي تواند باعث كاهش مقدار تغيير موقعيت سر فرد برای دید بهتر شود.
اگر مشکل باليني دیگري باعث ایجاد نيستاگموس باشد، چشم پزشک شما اغلب با متخصصان  سایر رشته های پزشکی برای درمان این علت زمینه ای همکاری خواهد کرد.