انواع جراحي هاي ليزري
یکشنبه 8 مرداد 1396
بازدید: 16343
انواع جراحی های لیزری اصلاح عیوب انکساری چشم
جراحی های لیزری اصلاح عیوب انکساری چشم را می توان به دو دسته اصلی تقسیم نمود: لیزیک (LASIK) و برش سطحی (Surface Ablations).
در عمل لیزیك يك لايه (فلپ) از سطح قرنيه را بلند کرده و تغيير شكل اصلي روي قرنيه را بر روي بخش زيرین فلپ انجام مي دهند؛ این در حالی است که در روش برش سطحی تغییر شکل مستقیما بر روی سطح قرنیه انجام می گیرد.
برش سطحی (Surface Ablations)
در روش برش سطحی، اپیتلیوم قرنیه با استفاده از تکنیک های جراحی گوناگونی از قبیل PRK، LASEK، Epi-LASIK و Trans-PRK برداشته می شود.(اپیتلیوم بیرونی ترین لایه قرنیه است که هر چند روز یکبار خود بخود دوباره تولید می شود).برداشتن اپیتلیوم شبیه به ایجاد یک خراش بر روی سطح چشم می باشد، که البته با روشی کنترل شده صورت می گیرد. پس از آن، لیزر اگزایمر(همان لیزری که در عمل لیزیک نیز استفاده می شود)، استروما را -که لایه زیرین اپی تلیوم می باشد- تغییر شکل می دهد. بهبود اپیتلیوم 4 تا 6 روز به طول می انجامد و براي محافظت از چشم در این مدت، يك لنز تماسي پانسمان با شماره صفر روي سطح چشم قرار داده مي شود.
ناراحتی های اولیه پس از عمل در برش سطحی بیشتر از عمل لیزیک است، با این حال روش برش سطحی برای بیمارانی با شرایط زیر بسیار مناسب تر می باشد:
- بیمارانی که قرنیه آنها نازک است.
- افرادی که مشاغل یا سرگرمی های آنان به گونه ای است که ایجاد فلپ برای آنها خطرناک است؛ چرا که ممکن است فلپ به طور تصادفی از جای خود بیرون آمده یا جابجا شود. برخی از این گروههاعبارتند از افراد نظامی، ورزشکاران حرفه ای و رزمی کاران.
تنها تفاوت روش های مختلف برش سطحی (Surface Ablations)، تفاوت آنها در نحوه برداشتن اپیتلیوم است. در PRK (پی آر کی)، اپیتلیوم به طور مکانیکی با استفاده از یک جسم غیر تیز توسط جراح برداشته می شود. در عمل لازک (LASEK)، بافت اپیتلیوم به طور مکانیکی و با استفاده از الکل رقیق شده و یک جسم غیر تیز توسط جراح برداشته می شود (استفاده از الکل در این روش در مقایسه با PRKموجب آسان تر شدن عمل و درد کمتر در هنگام برداشتن اپیتلیوم خواهد شد). در Epi-LASIK، برداشتن اپیتلیوم با استفاده از یک دستگاه با تیغه کند انجام می شود، در حالی که در TRANS-PRK، این بافت به طور کامل توسط لیزر برداشته می شود و پزشک جراح دخالت چندانی در آن ندارد. روش برش سطحی آخرین و به روز ترین روش درمانی موجود است، با این حال برای اصلاح همه انواع عیوب انکساری چشم مناسب نمی باشد.
در نهایت این پزشک جراح است که با بررسی نتایج آزمایش های اولیه و ارزیابی تمامی شرایط بیمار، مناسب ترین روش درمانی و نوع عمل جراحی را برای هر فرد توصیه می نماید. بدین ترتیب برای انتخاب نوع عمل با پزشک خود مشورت کنید.
در برش سطحی، بهبود دید فرد به آرامی صورت می گیرد؛ از اینرو حداقل 5 تا 7 روز طول می کشد تا بتوانید به محل کار خود برگردید؛ واضح است که دوره بهبودی در این روش طولانی تر می باشد. به تدریج یک هفته پس از عمل می توانید رانندگی کنید. ممکن است بینایی شما تا یک ماه پس از عمل کاملا بهبود پیدا نکند، اما اغلب بینایی شما پس از چندین هفته تا حد زیادی بهبود خواهد یافت. در برخی از بیماران نیز ممکن است دوره بهبودی طولانی تر باشد.
در برش سطحی، 3 تا 5 روز پس از عمل احساس درد یا ناراحتی در چشم ها خواهید داشت و علاوه بر آن در این مدت چشم ها به شدت به نور حساس خواهند بود.
بیماران به طور معمول بایستی یک روز پس از عمل جهت معاینه به پزشک جراح خود مراجعه نمایند. یک ماه وسه ماه بعد از عمل نیز باید مجددا توسط پزشک خود ویزیت شوند.
به طور کلی کدام عمل مناسب تر است؟ لیزیک یا برش سطحی؟
بهبود کیفیت بینایی در نخستین ماه پس از عمل، در هر دو عمل لیزیک و برش سطحی به یک میزان است (البته روند بهبودی در طول نخستین ماه پس از عمل، در لیزیک سریع تر است). در عمل لیزیک بهبود بینایی فرد تنها چند روز به طول می انجامد و روند سریعی را طی خواهد کرد؛ حال آنکه در روش برش سطحی حداقل یک هفته طول می کشد تا بتوانید رانندگی کنید؛ لازم به ذکر است در هر دو عمل لیزیک و برش سطحی، بهبود کامل بینایی 3 ماه یا بیشتر طول می کشد، چرا که هنوز تغییرات کوچکی می توانند رخ دهند که در ارتقای کیفیت بینایی موثر خواهند بود.
آیا لازم است این عمل جراحی را در آینده دوباره تکرار کنم؟
گاهی اوقات 3 تا 4 ماه پس از عمل ممکن است فرد متوجه شود که دید وی به طور کامل تصحیح نشده است و یا اینکه پس از مدتی کیفیت دید رو به کاهش می گذارد. در چنین مواردی لازم است فرد تحت درمان مجدد اصلاح قرنیه قرار گیرد. موقعیت دوم که مرحلهعود بیماری (regression) نامیده می شود، ممکن است ماهها یا حتی سالها پس از نخستین عمل رخ دهد.
در عمل لیزیک، اصلاح قرنیه با بلند کردن فلپ اولیه انجام می شود؛ در حالی که در روش برش سطحی، همان جراحی اولیه بایستی مجددا تکرار گردد. لازم به ذکر است سرعت بهبود و ریکاوری در عمل جراحی ثانویه، بسیار کند تر از جراحی اولیه می باشد. گاهی اوقات ممکن است چشمی که ماهها پیش تحت عمل لیزیک قرار گرفته است - در مقایسه با چشمی که اخیرا اصلاح قرنیه شده است- نیاز به یک فلپ جدید داشته باشد. در چنین موقعیتی، بهتر است به جای بلند کردن این فلپ، با بهره گیری از روش Surface Ablation سطح روی فلپ لیزیک شده برداشته شود.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید مدیر سایت در وب سایت منتشر خواهد شد.
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.